خدای را مهلتی مهلتی

آلیانا آمینی :


خدای را مهلتی مهلتی
که این فرشتة جانگیر
دیرگاهی به انتظار پای فرسوده ست

شتاب کن؛ شتاب کن ربابه
ماه کامل چارده
برخاک پاک تو چهره بگشوده ست
ز چهره برکش حجب آن جامة اهورائی
که میزبانت خزانه دار بهشت موعود است

چه گفتی به گوش این خزانه دار زبردستی
که پیش تو هزار قفل بسته بگشوده ست
ستاره ای به شب نیست رفته موکب نور
ولی دلم حریم گدازه و دود است
که خانه ای داشتیم و امیدی و مادر
کنون که رفته ای و خانه و کومه نابود است

به انتظار تو نشستن عبادت محض است
شماتتم اگر بکنند که انتظار بیهوده ست
نزاید چون تو دیگر این پیرمادر گیتی
هما نظری که مرگش نیز؛ صبح مسعود است